Κοχινκίνα

(Cochinchina). Ιστορική γεωγραφική περιοχή (68.600 τ. χλμ.) του νότιου Βιετνάμ, άλλοτε τμήμα της αποικίας της Γαλλικής Ινδοκίνας. Ορίζεται στα Δ από τον κόλπο της Ταϊλάνδης, Ν και ΝΑ από τη Νότια Κινεζική θάλασσα, ΒΑ από το Ανάμ και ΒΔ από την Καμπότζη. Κυριότερη πόλη της Κ. ήταν η Σαϊγκόν (σημερινή Xo Τσι Μινχ). Περιλαμβάνει τα νησιά Koν Ντάο (ή Πουλό Κοντόρ), το εύφορο δέλτα του Μεκόνγκ (έναν από τους πιο πλούσιους ορυζώνες) και στα ΒΑ τις νότιες πλαγιές της Κορδιλιέρας του Ανάμ όπου εκτείνονταν καλλιέργειες καουτσούκ, καφέ, τσαγιού και ζαχαροκάλαμου. Η Κ. αποτελούσε τμήμα της αυτοκρατορίας των Χμερ. Τον 17ο αι. οι Αναμέζοι διείσδυαν σταδιακά στις εκβολές του Μεκόνγκ, αναπτύσσοντας την επιρροή τους, ώσπου έγιναν κυρίαρχοι της περιοχής στα μέσα του 18ου αι. Με την κατάκτηση της Σαϊγκόν από τους Γάλλους (1859), το Ανάμ παραχώρησε στη Γαλλία διαδοχικά την ανατολική (1862) και τη δυτική (1867) Κ. Αντίθετα με άλλες περιοχές της Ινδονησίας που αποτελούσαν γαλλικά προτεκτοράτα, η Κ. θεωρήθηκε γαλλική αποικία. Με το τέλος του Β’ Παγκοσμίου πολέμου το καθεστώς της Κ. κατέστη μείζον ζήτημα στις σχέσεις μεταξύ Γαλλίας και Βιετνάμ. Το 1946 ορίστηκε ανεξάρτητη δημοκρατία στην Ομοσπονδία της Ινδοκίνας και έπειτα από τρία χρόνια οι Γάλλοι προέβησαν στην παραχώρησή της στο Βιετνάμ, μαζί με το Ανάμ και το Τονκίν. Μετά το 1954, με τη διαίρεση του Βιετνάμ, η Κ. αποτέλεσε τον πυρήνα του Νότιου Βιετνάμ και αργότερα χωρίστηκε σε διάφορες επαρχίες. Βλ. λ. Βιετνάμ.